Jaki jest cel życia?

Moderatorzy: admin, marcelus, filip

Awatar użytkownika
Transformator2012
Posty: 621
Rejestracja: sob lip 21, 2012 4:47 pm
Jaki jest cel życia?

Post autor: Transformator2012 » śr kwie 17, 2013 5:17 pm

Cel życia polega na tym, żeby zarządzać rzeczywistością. Jeśli się przyjrzysz, to zauważysz, że każdy byt tylko to robi na miarę swoich możliwości. Nie bójcie się żyć. Życie to tylko kolejny sen - sen Boga, w którym Wy stanowicie Jego cząstkę. Nie bójcie się umierać - robiliście to już wiele razy. Czeka Was jeszcze wiele interesujących żyć - snów.

Nieważne, że nie pamiętacie poprzednich snów, najważniejsze to uczynić świadomym ten dzisiejszy. Każdy dzień przeżywacie niemal automatycznie: biegniecie do pracy albo do szkoły, gdzie wpadacie w kołowrót trosk i zdarzeń; zanurzacie się bez reszty w rozwiązywanie wszelkich możliwych problemów; wytrwale pokonujecie przeszkody. W sumie okazuje się, że brniecie pod wiatr z opuszczoną głową, nie dostrzegając niczego dookoła. Nie macie czasu, by się zatrzymać i rozejrzeć: gdzie jesteście i co się dzieje? Znajdujecie się we władzy przechwytującego Was marzenia sennego.

Aby strząsnąć z siebie tę hipnozę, trzeba zatrzymać świat - na moment wyjść z gry, zejść ze sceny na widownię. A teraz przebudźcie się i rozejrzyjcie dookoła: każdy z Was jest odrębną, samodzielną osobą, a otaczająca Was rzeczywistość to sen. Co możecie zrobić? Znów zapaść w drzemkę i bezwolnie płynąć po marzeniu sennym jak drzazga w potoku. Lecz o wiele ciekawsze będzie, jeśli uświadomicie sobie, że rzeczywistość nie istnieje niezależnie, a w wielu kwestiach określana jest przez bieg Waszych myśli.

Weźcie pod kontrolę dwie rzeczy: swój stosunek do rzeczywistości i swój zamiar. Zróbcie to, a zrozumiecie, że stoicie przed zwierciadłem. Do tej pory usiłowaliście uchwycić nieuchwytne odbicie, nie mając pojęcia o tym, gdzie znajduje się obraz. Teraz zarządzacie obrazem, a odbicie, czyli rzeczywistość podporządkowujecie swojej woli. Uwolniliście się od najprzemyślniejszej iluzji - iluzji zwierciadlanego odbicia. Wyszliście ze zwierciadła.


Transerfing Rzeczywistości - Tom VII

p.s. - uwielbiam te sny, tyle doświadczeń, tyle przygód i te atrakcyjne dekoracje... :wink:
WOLNOŚĆ WE WSZYSTKIM, TERAZ!
Obrazek

Awatar użytkownika
Prometeusz
Posty: 1848
Rejestracja: pt kwie 20, 2012 9:21 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Prometeusz » śr kwie 17, 2013 5:56 pm

Dobrze zacytowane. :)
Taki jest kres wszelkiego gejdżu: wola gejdżowania.

Awatar użytkownika
Adramelech
Posty: 415
Rejestracja: śr paź 17, 2012 8:39 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Adramelech » pt kwie 19, 2013 12:52 pm

Owo zarządzanie rzeczywistością ma w moim odczuciu sens wtedy jedynie, gdy w jakiś sposób możemy odnieść je do Boga; czy to przez nasz stosunek do nauki o reinkarnacji duszy, czy do nauki o zmartwychwstaniu ciała. Jeśli przyjąć, że końcem istnienia człowieka jest śmierć, to jakie znaczenie w odniesieniu do wieczności może mieć dla denata to
czy, i jak zarządzał on (swoją) rzeczywistością w czasie swego krótkiego żywota na tym "łez padole" :?:
Nie twierdzę, że życie takich ludzi pozbawione jest sensu (bo sam fakt, że ktoś sensu nie dostrzega, nie sprawia, że go nie ma), tylko zastanawiam się, jak oni radzą sobie z jego odnalezieniem...jak go doświadczają. Ciekawość.

Dylla
Posty: 861
Rejestracja: wt maja 04, 2010 8:09 pm
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Dylla » pt kwie 19, 2013 1:24 pm

Adramelech pisze:Owo zarządzanie rzeczywistością ma w moim odczuciu sens wtedy jedynie, gdy w jakiś sposób możemy odnieść je do Boga; czy to przez nasz stosunek do nauki o reinkarnacji duszy, czy do nauki o zmartwychwstaniu ciała. Jeśli przyjąć, że końcem istnienia człowieka jest śmierć, to jakie znaczenie w odniesieniu do wieczności może mieć dla denata to
czy, i jak zarządzał on (swoją) rzeczywistością w czasie swego krótkiego żywota na tym "łez padole" :?:
Nie twierdzę, że życie takich ludzi pozbawione jest sensu (bo sam fakt, że ktoś sensu nie dostrzega, nie sprawia, że go nie ma), tylko zastanawiam się, jak oni radzą sobie z jego odnalezieniem...jak go doświadczają. Ciekawość.
Chodzi Ci o to, że owo zarządzanie ma wpływ na losy jednostki po śmierci, czyli jakieś niebo, czyściec, czy inne życia po życiu (w zależności od religii), a jeśli nie ma boga, to sobie pozarządzałam i tyle?

Awatar użytkownika
Transformator2012
Posty: 621
Rejestracja: sob lip 21, 2012 4:47 pm
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Transformator2012 » pt kwie 19, 2013 2:55 pm

Skoro życie każdego jest snem a tylko nieliczni potrafią się obudzić to jeszcze są tacy którzy wyjątkowo mocno śpią. Ale może w którejś kolejnej reinkarnacji nastąpi ich stopniowe przebudzenie to wtedy zaczną odkrywać sens swojego życia w kontekście doświadczenia jakie mają okazję przeżywać. :yes:
WOLNOŚĆ WE WSZYSTKIM, TERAZ!
Obrazek

Awatar użytkownika
Adramelech
Posty: 415
Rejestracja: śr paź 17, 2012 8:39 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Adramelech » pt kwie 19, 2013 7:37 pm

Dylla pisze:Chodzi Ci o to, że owo zarządzanie ma wpływ na losy jednostki po śmierci, czyli jakieś niebo, czyściec, czy inne życia po życiu (w zależności od religii), a jeśli nie ma boga, to sobie pozarządzałam i tyle?
Chyba o to. Sam juz sie pogubi£em. Napisa£em jakąś bzdurę. Mnie w każdym razie żadne "niebo" nie pociąga. Dobrze mi TU.
Moja pseudorefleksja może mieć źródło w poniższym tekscie z biblijnej xięgi tzw. "mądrościowej", Kaznodziei Salomona:

3:18 I pomyślałem sobie: Ze względu na synów ludzkich Bóg tak to urządził, aby ich doświadczyć i aby im pokazać, że nie są czymś innym niż zwierzęta.
3:19 Bo los synów ludzkich jest taki, jak los zwierząt, jednaki jest los obojga. Jak one umierają, tak umierają tamci; i wszyscy mają to samo tchnienie. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością.
3:20 Wszystko idzie na jedno miejsce; wszystko powstało z prochu i wszystko znowu w proch się obraca.
3:21 Bo któż wie, czy dech synów ludzkich wznosi się ku górze, a dech zwierząt schodzi w dół na ziemię?
3:22 Tak więc stwierdziłem, że nie ma nic lepszego nad to, że człowiek raduje się ze swoich dzieł, gdyż taki jest jego los; bo któż da mu oglądać to, co się po nim stanie? (Kaznodziei Salomona)

Stwierdzam na szczęscie dla samego siebie, że z upływem czasu coraz rzadziej odczuwam potrzebę zadawania tego typu pytań. Może dlatego, że coraz bardziej opieram się na odczuciach a umysł w naturalny sposób jest marginalizowany.
Swoją drogą, ciekaw byłbym Twoich odczuć nt. treści tej xięgi. Również odczucia Prometeusza chętnie bym poznał. Wy patrzycie trochę inaczej na rzeczywistość, i mogłoby to być dla mnie inspirujące (równoważące). To naprawdę krótka xięga, zwana też Eklezjastesową.
http://biblia-online.pl/biblia-otworz.html

Dylla
Posty: 861
Rejestracja: wt maja 04, 2010 8:09 pm
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Dylla » pt kwie 19, 2013 8:50 pm

Adramelech, Ty chyba jesteś bardziej zakręcony niż ja. :wink:

"Wyobraź sobie, że chciałbyś doświadczyć czegoś zupełnie nowego i ekstremalnego. Niech to będą myśli i emocje himalaisty, który wisi zziębnięty na stromej skale i zdaje sobie sprawę, że lada moment urwie się, runie w dół i umrze. Nie możesz być nim, bo jesteś sobą. Masz jednak do dyspozycji rzeczywistość wirtualną, rodem z SF. Nakładasz na głowę kask, nastawiasz na 10 minut i wciskasz "play". Sesja się rozpoczęła.
Nie możesz mieć świadomości, że to tylko gra i że ty to ty, bo inaczej nie będziesz nim. Nie możesz też w kogoś wniknąć tak ni z gruszki ni z pietruszki, bo wtedy będziesz tylko w panice myślał coś w stylu: "Co ja tutaj robię, kim jestem i jak się tu znalazłem." Musisz myśleć, że jesteś nim od zawsze, np. od 30 lat, mieć jego wspomnienia, doświadczenia, osobowość, czyli po prostu uważać, że nigdy nikim innym nie byłeś. Wtedy przez myśl przebiegną ci jego wspomnienia, obraz żony, dzieci, rodziców i przyjaciół, których nigdy więcej nie zobaczy oraz wszystko inne, co on by pomyślał i doświadczył. Po 10 minutach zakończy się sesja i sobie pomyślisz, że to był niezły czad".

Źródło: JA

Nie bardzo mam się na co powołać, więc powołałam sie na siebie (sama to sobie wymyśliłam i napisałam). Poza tym, jest to też zwykłe pójście na łatwiznę, bo bardzo łatwo jest mi zinterpretować, co autorka miała na myśli. A miała to, że postać wirtualna (dowolna, nie tylko przykładowy himalaista), której w pewnym sensie nie ma (choć wydaje się sobie bardzo rzeczywista), nie tylko zastanawia się nad sensem własnego życia, ale myśli, że jest osobą która jej/jego doświadcza.

No i tym sposobem, wyjaśniłam Ci, najkrócej jak umiałam, dlaczego nie zastanawiam się nad sensem sensu lub bezsensu życia. :)

Awatar użytkownika
Prometeusz
Posty: 1848
Rejestracja: pt kwie 20, 2012 9:21 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Prometeusz » pt kwie 19, 2013 9:44 pm

bravo. :gamer:
Taki jest kres wszelkiego gejdżu: wola gejdżowania.

Awatar użytkownika
Adramelech
Posty: 415
Rejestracja: śr paź 17, 2012 8:39 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Adramelech » sob kwie 20, 2013 8:21 am

Tak, ciekawie ujęte, Dylla. Teraz zaprawdę nieco łatwiej mi Cię zrozumieć...

3:11 "Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca.
(...)
3:14 Wiem, że wszystko, cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki: Nic nie można do tego dodać i nic z tego ująć(...);
3:15 To, co jest, było już dawno, a to, co będzie, też już jest od dawna; bo Bóg przywraca to, co przeminęło.
(...)
8:17 Gdy postanowiłem szczerze poznać mądrość i zbadać sprawy, jakie się dzieją na ziemi, że oko niejednego ani w dzień, ani w nocy nie znajdzie snu,
8:18 Poznałem ze wszystkich dzieł Bożych, że człowiek nie może dojść do sedna spraw, jakie się dzieją pod słońcem. Chociaż człowiek się trudzi, aby je zbadać, nie dojdzie tego; a chociaż nawet mędrzec twierdzi, że to rozumie, nie może tego zgłębić." (Kaznodziei S.)

Powyższe ku inspiracji. Jako ciekawostka.
W w.11 słowa oznaczone przeze mnie kursywą, uważam za naprawdę kluczowe w całym przekazie biblijnym. Rzecz jasna, by je "ugryźć", warto, a może trzeba, sięgnąć do samego oryginału. A może i to będzie mało :-?

W podzięce za ładne sformułowanie, przyjmij, o Dyllo, poniższy cytat.

"Allt är mycket osäkert, och det är just det som lugnar mig” - Wszystko jest bardzo niepewne, i właśnie to mnie uspokaja.

(Tove Jansson "Trollvinter" - Zima Muminkow)

Awatar użytkownika
mariuszstr
Posty: 312
Rejestracja: pt mar 30, 2012 12:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: mariuszstr » pn sie 26, 2013 11:14 am

Dylla pisze:
"Wyobraź sobie, że chciałbyś doświadczyć czegoś zupełnie nowego i ekstremalnego. Niech to będą myśli i emocje himalaisty, który wisi zziębnięty na stromej skale i zdaje sobie sprawę, że lada moment urwie się, runie w dół i umrze. Nie możesz być nim, bo jesteś sobą. Masz jednak do dyspozycji rzeczywistość wirtualną, rodem z SF. Nakładasz na głowę kask, nastawiasz na 10 minut i wciskasz "play". Sesja się rozpoczęła.
Nie możesz mieć świadomości, że to tylko gra i że ty to ty, bo inaczej nie będziesz nim. Nie możesz też w kogoś wniknąć tak ni z gruszki ni z pietruszki, bo wtedy będziesz tylko w panice myślał coś w stylu: "Co ja tutaj robię, kim jestem i jak się tu znalazłem." Musisz myśleć, że jesteś nim od zawsze, np. od 30 lat, mieć jego wspomnienia, doświadczenia, osobowość, czyli po prostu uważać, że nigdy nikim innym nie byłeś. Wtedy przez myśl przebiegną ci jego wspomnienia, obraz żony, dzieci, rodziców i przyjaciół, których nigdy więcej nie zobaczy oraz wszystko inne, co on by pomyślał i doświadczył. Po 10 minutach zakończy się sesja i sobie pomyślisz, że to był niezły czad".

Źródło: JA
Naprawdę świetne, od razu widać, że pochodzi to od Twojej duszy, a nie umysłu :-D

Awatar użytkownika
purple_elephant
Posty: 237
Rejestracja: wt lis 05, 2013 8:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: purple_elephant » pn lis 25, 2013 2:08 pm

Cel życia polega na tym, żeby zarządzać rzeczywistością. Jeśli się przyjrzysz, to zauważysz, że każdy byt tylko to robi na miarę swoich możliwości. Nie bójcie się żyć. Życie to tylko kolejny sen - sen Boga, w którym Wy stanowicie Jego cząstkę. Nie bójcie się umierać - robiliście to już wiele razy. Czeka Was jeszcze wiele interesujących żyć - snów.
Dla mnie to brzmi strasznie. Oczywiscie skoro juz tu jestem to zarzadzanie rzeczywistoscia jest najlepszym wyjsciem. Juz wole myslec ze sama dokonalam wyboru tego zycia po to zeby sie czegos tam nauczyc, pewnie transerfingu :D haha.
Ponoc Ziemia, czyli swego rodzaju poziom energetyczny to tylko jedno z "pol treningowych". Wole tak o tym myslec, bo ani mi sie widzi wracac tu w kolejnym wcieleniu, jezeli juz to wolalabym poznac inne zakatki wszechswiata i nie tylko.

Spotkalam sie z takimi teoriami ze ludzie zyja tylko po to zeby wytwarzac energie i ja przekazywac dalej, czyli dokladnie jak to robia wahadla w teorii transerfingu. Nauczyciel Carlosa Castaniedy (na ktorego ksiazkach min, opiera sie Zeland) Don Juan Matus cale zycie spedzil na usilowaniu wydostania sie z tej "niewoli". W jednej ze swoich ksiazek o OOBE Robert Monroe pisze ze spotkal istote ktora mu przekazala cos po czym Monroe poczul sie ze rasa ludzka to tylko cos w rodzaju oczysczali, czy czegos w tym rodzaju.

Dylla
Posty: 861
Rejestracja: wt maja 04, 2010 8:09 pm
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Dylla » pn lis 25, 2013 2:19 pm

purple_elephant pisze:
Spotkalam sie z takimi teoriami ze ludzie zyja tylko po to zeby wytwarzac energie i ja przekazywac dalej, czyli dokladnie jak to robia wahadla w teorii transerfingu. Nauczyciel Carlosa Castaniedy (na ktorego ksiazkach min, opiera sie Zeland) Don Juan Matus cale zycie spedzil na usilowaniu wydostania sie z tej "niewoli". W jednej ze swoich ksiazek o OOBE Robert Monroe pisze ze spotkal istote ktora mu przekazala cos po czym Monroe poczul sie ze rasa ludzka to tylko cos w rodzaju oczysczali, czy czegos w tym rodzaju.
Czyli jak na Matrixie - jesteśmy wykorzystywani i różnimy się tylko snem, który śnimy. :P

Awatar użytkownika
purple_elephant
Posty: 237
Rejestracja: wt lis 05, 2013 8:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: purple_elephant » pn lis 25, 2013 2:24 pm

No dokladnie Matrix :D

Awatar użytkownika
zamek
Posty: 697
Rejestracja: śr maja 01, 2013 9:06 pm
Lokalizacja: Łódź
Kontakt:
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: zamek » pn lis 25, 2013 8:52 pm

purple_elephant pisze:Spotkalam sie z takimi teoriami ze ludzie zyja tylko po to zeby wytwarzac energie i ja przekazywac dalej, czyli dokladnie jak to robia wahadla w teorii transerfingu.
Też mi się wydaje, że kluczem jest energia. Wahadła na różne sposoby usiłują skupić naszą uwagę i wydobywać różne emocje. te wszystkie koncerty, spędy religijne, imprezy sportowe itd. Kiedyś w sobotę wieczorem wracałam od klienta i przechodziłam obok stadionu. A tam kibice śpiewali hymn i swoje pieśni. Prawie się popłakałam ile tam było energii, prawie można ją było dotknąć. :crazy:

A celem naszego życia jest jak najwięcej doświadczać, wszystkiego - dobrego i złego, radości i płaczu. Tych przeżyć nikt nam nie zabierze i tylko to zabierzemy ze sobą w dalsza podróż. Gdy się obudzimy i będziemy wybierać nasz sen, to nie będziemy wykorzystywani przez wahadła.
Dostaję to co najlepsze :)

https://bajka107.blogspot.com

Awatar użytkownika
purple_elephant
Posty: 237
Rejestracja: wt lis 05, 2013 8:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: purple_elephant » pn lis 25, 2013 11:59 pm

A celem naszego życia jest jak najwięcej doświadczać, wszystkiego - dobrego i złego, radości i płaczu. Tych przeżyć nikt nam nie zabierze i tylko to zabierzemy ze sobą w dalsza podróż.
Doswiadczac tak, a nastepnie puszczac nie trzymac w sobie. Takie jest moje odczucie. :)

Awatar użytkownika
mariuszstr
Posty: 312
Rejestracja: pt mar 30, 2012 12:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: mariuszstr » wt lis 26, 2013 12:59 am

Ale świat to zwierciadło - i celem życia stanie się to, co jako ten cel przyjmiemy. Jeśli np. ktoś po śmierci uzna, że musi wrócić na świat by zrobić jeszcze coś, przeżyć coś innego, z jakąś konkretną duszą stworzyć rodzinę - to wróci na ziemię. A w następnym wcieleniu parę z tych rzeczy zrealizuje, jednak więcej do tej listy do zrealizowania dodając - znów i znów się będzie rodził. Potem zda sobie jak przez mgłę sprawę, że coś go trzyma - i stworzy koncepcje karmy jako czegoś "nieuniknionego". A to przecież osobisty wybór - gdyby ktoś obniżył wszystkie ważności, nie musiałby na ziemię wracać. Dlatego wg. mnie w Transerfingu jest o unieważnieniu karmy, bo gdy stosujemy techniki Zelanda po prostu ona nie ma racji bytu.

Ale to działa i w inne stromy - gdy jakiś ortodoksyjny katolik uzna, że po życiu znajdzie się w piekle lub niebie i będzie miał wybujałe poczucie winy, to znajdzie się w swoim "wymarzonym" piekle. I póki nie uświadomi sobie, że to miejsce sam sobie wykreował i może go opuścić, będzie tam trwać. Może i prawie "wiecznie".

Wracając do tytułowego pytania - "Jaki jest cel życia?". Taki, jaki ustalimy. Tyle.

Awatar użytkownika
Lex
Posty: 224
Rejestracja: pn sty 30, 2012 10:41 pm
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Lex » wt lis 26, 2013 8:24 pm

mariuszstr pisze:Ale świat to zwierciadło - i celem życia stanie się to, co jako ten cel przyjmiemy. Jeśli np. ktoś po śmierci uzna, że musi wrócić na świat by zrobić jeszcze coś, przeżyć coś innego, z jakąś konkretną duszą stworzyć rodzinę - to wróci na ziemię. A w następnym wcieleniu parę z tych rzeczy zrealizuje, jednak więcej do tej listy do zrealizowania dodając - znów i znów się będzie rodził. Potem zda sobie jak przez mgłę sprawę, że coś go trzyma - i stworzy koncepcje karmy jako czegoś "nieuniknionego". A to przecież osobisty wybór - gdyby ktoś obniżył wszystkie ważności, nie musiałby na ziemię wracać. Dlatego wg. mnie w Transerfingu jest o unieważnieniu karmy, bo gdy stosujemy techniki Zelanda po prostu ona nie ma racji bytu.
O, to bardzo dobra koncepcja moim zdaniem, zgadzam się całkowicie :)
"(...) ich mach mir die Welt, widewide wie sie mir gefällt." ;)

Awatar użytkownika
purple_elephant
Posty: 237
Rejestracja: wt lis 05, 2013 8:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: purple_elephant » pt lis 29, 2013 8:43 am

Mi osobiście podoba się ta idea celu życia:
;-) enjoy

Wczasy na niebieskiej planecie.
Wciel się na Niebieskiej Planecie! “W innym wymiarze, w dalekiej galaktyce, w środku Universum, żyje grupa nieśmiertelnych istot zwanych Władcami Czasu, posiadają wszelkie atrybuty doskonałości, są wszechmocni, wszechwiedzący, sprawiedliwi i wszechmiłujący. Pilnują oni całego stworzenia. Są odpowiedzialni za utrzymanie ewolucji wszystkich form życia w całym swoim dominium. Co jakiś czas któryś z nich jedzie na wakacje. Pewnego razu przyszła wreszcie kolej na Seta. Set udał się do agencji podróży, by znaleźć dla siebie miejsce na spędzenie zasłużonego urlopu. - No cóż, panie Set – rzekł agent – mamy wolne miejsca na dalekich krańcach naszego systemu gwiezdnego, na ,,Czerwonej” planecie. Może pan tam leżeć do góry brzuchem i cieszyć się wszystkimi przyjemnościami życia. - Byłem tam ostatnio i jest tam wspaniale, ale wolałbym coś bardziej egzotycznego – odparł Set. - To może będzie panu odpowiadała ,,Zielona” planeta w sektorze gwiezdnym 401. Można tam odpoczywać w idealnym spokoju i ciszy. Ostatnio jest to bardzo popularne miejsce. - Nie – odrzekł Set – wolałbym okolicę, w której mógłbym stawić czoło jakimś wyzwaniom. - To spodoba się panu spiralna galaktyka Nyx 73, w której będzie pan pełnił rolę ,,bóstwa przewodniego i opiekuńczego” – dla wszystkich istot tej galaktyki, bardzo przyjemne wczasy. - Nie o to mi chodzi – odparł Set – na co dzień istoty, którymi się opiekuję uważają mnie za Boga, którym przecież nie jestem i nawet mnie czczą. Wolałbym coś bardziej aktywnego, niepowtarzalnego, egzotycznego co stanowiłoby prawdziwe dla mnie wyzwanie. Agent zastanowił się przez chwilę i powiedział: - Myślę, że mam coś takiego. W odmiennym wymiarze, na dalekich krańcach kosmosu znajduje się bardzo mały sektor gwiazd zwany ,,Drogą Mleczną”. Nie wiadomo skąd wzięto taką nazwę. Jest w nim ,,Niebieska” planeta; można tam bawić się z samym sobą i innymi Władcami Czasu, którzy spędzają tam swój urlop. Główną rozrywką jest ,,zabawa w chowanego”. Jest tam bardzo popularna. Zanim pan tam pojedzie, musi pan zdecydować, ile wcieleń chce pan otrzymać i jaką rolę odgrywać w danym życiu. Ponieważ w naszym wymiarze nie istnieje czas i jest pan nieśmiertelny, może pan dostać tyle żyć, ile pan zechce. Zaraz po pierwszym wcieleniu na niebieskiej planecie, zapomni pan, kim jest, aby mógł pan szukać siebie za każdym razem – w każdym życiu od nowa. Pomiędzy życiami musi pan wybrać, w co się chce bawić w następnym życiu. Musi pan także wybrać dla siebie płeć i rasę. W każdym życiu są bardzo fajne gry i zabawy zwane rodziną lub relacjami. Te dopiero potrafią człowieka rozśmieszyć! Set się zainteresował: - To brzmi wspaniale. Proszę mi jeszcze powiedzieć o innych grach i zabawach, w których mogę uczestniczyć, podczas gdy będę próbował odnaleźć siebie. - Och, jest ich bardzo dużo. We wszystkich może pan wziąć udział podczas swych wakacji. Bardzo popularna jest ,,zabawa w wojownika”. W tej zabawie może pan zobaczyć, ile razy można pana zabić w bitwie albo w innych okolicznościach, w których pomaga pan innym sprawdzić to samo. To bardzo zabawna gra, a najzabawniejsze jest w niej to, że wszyscy traktują ją serio. Większość bierze w niej udział około 600 razy, ze względu na specjalny program, takie wewnętrzne przepisy dla wczasowiczów na niebieskiej planecie, które nazywają się – Karma. Mówię panu, można umrzeć ze śmiechu, taka fajna zabawa. Jest też ,,zabawa w kupca” lub ,,biznesmena”. Pokazuje, ile razy można się wzbogacić, a później wszystko stracić. Bardzo interesująca, pyszna rozrywka. W czasie turnusu może pan także zagrać w grę ,,władca i poddani”, lub ,,polityk i wyborcy”, gdzie wymyśla i ustala pan sam reguły własnej gry, dla innych wczasowiczów. Musi pan jak największą ilość poddanych lub wyborców, czyli innych wczasowiczów, wywieść w pole. Nieźle się można przy tym ubawić. Bardzo ekscytujące są zabawy w ,,złodzieja”, ,,człowieka mafii”, lub ,,dyktatora”, musi pan w jak najkrótszym czasie maksymalnie okraść i zabić tylu wczasowiczów ile się da. Z powodu wewnętrznych przepisów - Karma, później role się odwracają i przez kilkaset wcieleń, bierze pan udział w grze w ,,biedaka”, gdzie inni wczasowicze pana okradają, gnębią i zabijają. Naprawdę bardzo ekscytujące. A co by pan powiedział na zabawę w woła roboczego? Polega ona na tym, że robi się to samo codziennie przez osiem godzin przez około pięćdziesiąt lat i dostaje się za to tyle pieniędzy, by nakarmić rodzinę i od czasu do czasu się upić. Dość popularna gra wśród wczasowiczów. Jeśli wybierze pan płeć żeńską, może pan sprawdzić, ile razy potrafi posprzątać dom i ugotować, zanim zużyje pan swoje ciało. Nie bardzo rozumiem, ale mam wrażenie, że ta gra ma także pomóc innym urlopowiczom w zabawie, którą nazywają ,,narodzinami”. Jedną z najpopularniejszych rozrywek jest, niech pan słucha uważnie, zabawa, która trwa równocześnie z innymi zabawami. Nazywa się ,,zabawą w ofiarę i cierpiętnika”. Tu się pan dopiero uśmieje! Boki zrywać zobaczy pan, ile zwykłych sytuacji potrafi pan przekształcić w tragedię – całe tysiące! Ile razy może pan umrzeć na jakąś chorobę, ile razy spowodować, że będzie pan, jak mówią, nieszczęśliwy. Zdaje się, że przy tej grze trzeba tak wytrenować umysł, by potrafił negatywnie oceniać i osądzać różne rzeczy. Ja w ogóle nie mogę jej pojąć. Zdaje się, że wysyłają urlopowiczów do specjalnych szkół, by się jej dobrze nauczyli. Ale pierwsze nauki pobiera się u tych wczasowiczów, którzy bawią się w rodziców. Jak pan trochę poćwiczy, to na pewno pan się zorientuje, o co w niej chodzi. Ale jest jeszcze lepsza: ,,zabawa w studiowanie” – zobaczy pan w niej, ile teorii filozoficznych można włączyć do swej kolekcji podczas jednej gry w odnajdywanie siebie. Jeśli stanie się pan w niej dobry, może przekształcić się w ,,grę w profesora”, lub jeszcze lepiej ,,zabawę w guru”, w której uczestnik myśli, że jest oświecony, i pomaga innym urlopowiczom bawić się w studiowanie. Lecz najbardziej wyrafinowaną zabawą, która trwa w trakcie innych zabaw na niebieskiej planecie jest, gra w ,,religię” i duchowość, w trakcie której trzeba wierzyć w coś czego nie ma, zamiast szukać samego siebie. Niektórzy urlopowicze tak zafascynowani są tą niesamowitą grą, że łączą się w grupy tzw. wyznawców i konkurują ze sobą, robią specjalne obrzędy i jakieś inne dziwne rzeczy których nie rozumiem, czasami się zabijają, dla czegoś co sami wymyślili a nie istnieje. Naprawdę zadziwiająca i wciągająca na wiele set, a nawet tysiące wcieleń gra. Prawdziwy rarytas! - Jednakże niech pan uważa! Gra w religię i duchowość dlatego jest tak wyrafinowana, gdyż kryje się w niej wyjście i zakończenie urlopu na niebieskiej planecie, gdy już pan uzna, że wystarczy wyzwań i zabaw i odnajdzie pan samego siebie i znudzi się to już panu, ciągłe szukanie siebie, to z powodu programu Karma, odrodzi się najpierw pan jako nauczyciel, który wyzna prawdę innym wczasowiczom, lecz ci nie będą słuchać jedynie pana zabiją! Potem będą czcić pana jako proroka i mesjasza. To będą ci którzy dopiero co rozpoczęli urlop na niebieskiej planecie i ,,zabawę w chowanego”. Po prostu dlatego nie będą zainteresowani pana prawdą, bo będzie im to psuło całą zabawę i skończyli by zbyt wcześnie wypoczynek i nie poznaliby innych fajnych gier. Na sam koniec wczasów odrodzi się pan niedaleko miejsca zwanym Bodhgaja i pod drzewem bodhi zrozumie pan, że to definitywny koniec urlopu i nie ma sensu więcej ,,zabawiać się w chowanego” i czas wracać do pracy, będzie pan nauczał innych urlopujących Władców Czasu, którzy też już będą blisko końca turnusu i tak jak pan będą już mieli dużo za sobą atrakcji i zabaw. Powie im pan całą prawdę, tym razem pana nie zabiją, tylko będą zainteresowani i najpierw pojedyńczo pan, a później inni małymi grupkami, będziecie opuszczać niebieską planetę. - I co pan na to, panie Set? Jeśli pan się zapisze dostanie pan pierwsze 450 wcieleń gratis od firmy. Lecz od razu zastrzegam żeby w pełni doświadczyć wszystkich wyzwań, zabaw i gier na niebieskiej planecie trzeba przeżyć minimum około 6000 wcieleń w różnych kombinacjach, niektórym nieśmiertelnym tak się spodobała ,,zabawa w chowanego”, że musieliśmy zapisywać na dodatkowe turnusy, wprost nie mogą się nachwalić, jest to bowiem rodzaj nowego aktywnego wypoczynku, który ostatnio zdobywa sobie rzesze wiernych wielbicieli, coś w rodzaju ekstremalnych sportów. Gwarantujemy doskonałą iluzję, że przez pierwsze kilka tysięcy wcieleń, nie rozpozna pan, kim naprawdę jest, by nie psuć wyśmienitej zabawy. Jedynie musi pan podpisać zgodę, że w trakcie turnusu na niebieskiej planecie, będzie pan przestrzegał wewnętrznego regulaminu i programu o nazwie – Karma. To tylko uatrakcyjni całą zabawę. Zachwycony Set: - To brzmi wspaniale! Prawdziwie egzotyczne wakacje! Proszę mnie zapisać na wczasy na niebieskiej planecie. To musi być cudowne przeżycie, szukać samego siebie, przez tyle wcieleń! ANTHONY BRASKO “WCZASY NA NIEBIESKIEJ PLANECIE”

Awatar użytkownika
mariuszstr
Posty: 312
Rejestracja: pt mar 30, 2012 12:13 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: mariuszstr » pt lis 29, 2013 9:31 am

purple_elephant : Super, dzięki za ten cytat ! :D

Awatar użytkownika
Prometeusz
Posty: 1848
Rejestracja: pt kwie 20, 2012 9:21 am
Re: Jaki jest cel życia?

Post autor: Prometeusz » pt lis 29, 2013 10:08 am

To musi być cudowne przeżycie, szukać samego siebie, przez tyle wcieleń!
Ciekawe kto wybrał turnus Auschwitz :lol:

Czy doskonałe istoty mogą być zmęczone i potrzebować wczasów?
Taki jest kres wszelkiego gejdżu: wola gejdżowania.


ODPOWIEDZ