Re: Opowieści buddyjskie dla małych i dużych
: śr lis 12, 2014 12:53 pm
ZamiarDylla pisze:Jak już jesteśmy przy wklejaniu cytatów, to może masz coś pod ręką o zamiarze zewnętrznym - jakąś taką esencję, najważniejsze informacje - posumowanie/streszczenie, bo ja się nie poruszam tak sprawnie po wszystkich tomach, co?
Zamiar można w przybliżeniu określić jak zdecydowanie, by mieć i działać. Nie pragnienie się urzeczywistnia, a zamiar. Zapragnij podnieść rękę. Pragnienie powstaje w myślach: zdajesz sobie sprawę, że chcesz podnieść rękę. Czy pragnienie unosi rękę? Nie, samo w sobie pragnienie nie powoduje żadnego działania. Ręka unosi się tylko wtedy, kiedy myśli o pragnieniu zrobiły swoje i pozostało już samo zdecydowanie, by działać. Może zdecydowanie, by działać, podnosi rękę? Też nie. Podjąłeś ostateczną decyzję, że podniesiesz rękę, lecz ona jeszcze się nie porusza. Co więc podnosi rękę? Jak określić to, co następuje po zdecydowaniu?
W tym miejscu przejawia się nieumiejętność umysłu, by dać zrozumiałe wyjaśnienie, czym jest zamiar. Nasza definicja zamiaru jako zdecydowania, by mieć i działać, prezentuje jedynie preludium do siły, która właściwie urzeczywistnia działanie. Pozostaje skonstatować fakt, że ręka podnosi się nie przy pomocy pragnienia i nie przy pomocy zdecydowania, a za pomocą zamiaru.
Zamiar dzieli się na wewnętrzny i zewnętrzny. Przez zewnętrzny zamiar rozumiemy czynne oddziaływanie na otaczający świat - zdecydowanie, by działać. Zewnętrzny zamiar - to zdecydowanie, by mieć, kiedy świat sam podporządkowuje się woli człowieka. Wewnętrzny zamiar - to koncentracja uwagi na procesie swojego zmierzania do celu. Zewnętrzny - koncentracja uwagi na tym, jak cel urzeczywistnia się sam. Przy pomocy wewnętrznego zamiaru cel się osiąga, a zewnętrznego - wybiera się go. Wszystko, co wiąże się z magią i zjawiskami paranormalnymi, należy do dziedziny zewnętrznego zamiaru. Wszystko, co można osiągnąć w ramach powszedniego światopoglądu, osiąga się na siłę, to wewnętrzny zamiar.
Przypuśćmy, że przesuwasz klocki rękami w świecie materialnym. Działa tu Twój wewnętrzny zamiar. Po drugiej stronie zwierciadła - w przestrzeni wariantów - istnieją wirtualne kopie tych klocków. Jeśli stworzysz w myślach slajd - obraz, w którym klocek sam przyjmuje nową pozycję, energia myśli „podświetli” stosowny wariant i klocek zmaterializuje się w punkcie docelowym.
Zauważ: myśli nie przemieszczają obiektu fizycznego. W tym wypadku przemieszcza się „kadr rzeczywistości", w którym klocek już znajduje się w innym miejscu. Ruch „kadru” dochodzi do skutku dzięki zewnętrznemu zamiarowi.
W taki sposób wewnętrzny zamiar działa w świecie materialnym, w którym funkcjonują prawa fizyki, a zewnętrzny po drugiej stronie zwierciadła, w przestrzeni metafizycznej.
Skąd się bierze ten zewnętrzny zamiar?
Istnieje on jako myślokształt - obraz, który powstaje w głowie człowieka. Jeśli umysł i dusza osiągają jedność, obraz przybiera wyraźny zarys i wówczas dualne zwierciadło natychmiast materializuje odpowiadający mu „prototyp wirtualny” z przestrzeni wariantów rzeczywistości. Jednakże jedność duszy i umysłu najczęściej osiągana jest w kwestii najgorszych obaw, przez co te urzeczywistniają się jakby na złość. W pozostałych zaś przypadkach albo dusza nie chce albo umysł nie wierzy i okazuje się, że myślokształt jest rozmyty, a mechanizm zewnętrznego zamiaru się nie uruchamia.