śpiący portal

Moderator: admin

Awatar użytkownika
McDucha
Posty: 47
Rejestracja: pn wrz 17, 2012 9:18 pm
śpiący portal

Post autor: McDucha » pt wrz 28, 2012 10:18 pm

TU nic się nie dzieje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Pochlebny list do twórcy tej strony ...****...../nota bene tłumacza Zelanda/
po co ta strona istnieje? :sad: jakby kto pomyslał,że mam nadmiar POTENCJAŁU, to sie myli. Nadmiar tworzy cisza tutaj.

Awatar użytkownika
Transformator2012
Posty: 621
Rejestracja: sob lip 21, 2012 4:47 pm
Re: śpiący portal

Post autor: Transformator2012 » sob wrz 29, 2012 8:56 am

Już wcześniej o tym pisałem, ale "Transerfing Rzeczywistości" nie jest łatwą techniką zarządzania własną rzeczywistością w warunkach obecnych panujących w tej gęstości 3D w której funkcjonujemy. Gdyby było by to takie łatwe na tym Forum i innego rodzaju zagranicznych Forach poświęconych Transerfingowi Rzeczywistości - były by tłumy uczestników.

Dla przemyślenia zacytuję z VIII tomu fragment dotyczący Sai Babie ( http://www.sathyasai.org.pl/sathyasaibaba.php ). Cytat ten pochodz z okresu, kiedy Sai Baba jeszcze żył.

CO RZEKŁ SAI BABA?

DUSZA:
Kim jest Sai Baba?

UMYSŁ:
Uważa się, że jest to sam Bóg w ludzkiej postaci.

DUSZA:
A ty i ja kim jesteśmy twoim zdaniem?

UMYSŁ:
Nie wiem, duszą i umysłem.

DUSZA:
I to wszystko, co jest w stanie wygenerować twój silny intelekt? A ja ci powiem, że ten oto kamień na drodze to Bóg i ten motylek na kwiatku - to Bóg, i sam kwiatek, i ptaszek, każde zwierzę i człowiek - wszystko to są manifestacje tego samego Boga. Cząstka Boga jest w każdym z nas. Tylko nikomu nie mów, bo to największa tajemnica, jaka kiedykolwiek istniała.

UMYSŁ:
Skąd to wiesz?

DUSZA:
To tobie wiadomo, co to jest i skąd się to wzięło, a ja po pro¬stu wiem i tyle.

UMYSŁ:
Wychodzi na to, że Sai Baba jest manifestacją Boga i nie ma w tym nic dziwnego?

DUSZA:
Tak, i jednocześnie jest to straszna tajemnica! jak on śmiał ją wydać? Wszyscy dookoła chodzą do kościoła jak należy, odmawiają modlitwy, oddają cześć Bogu i nawet nie myślą o tym, by dotknąć strasznej tajemnicy. A Sai Baba w środku białego dnia oznajmia, że sam jest Bogiem. Skąd ma tyle odwagi albo raczej bezczelności?

UMYSŁ:
Sai Baba nie jest zwykłym śmiertelnikiem. Tworzy wszelkie cuda - materializuje przedmioty z powietrza i inne takie. Ty twierdzisz, że każdy człowiek jest Bogiem. W takim razie dlaczego nikt inny nie umie dokonywać cudów?

NADZORCA:
Ja odpowiem. Wszystko jest bardzo proste: każdy człowiek dysponuje potencjalną możliwością dokonywania cudów. Tylko może to robić wyłącznie w stanie jedności duszy i umysłu - do czego Was oboje nawołuję bez przerwy. Wahadła rozdzielają duszę i umysł człowieka, pozbawiając go boskiej mocy. Ale jeśli w świecie śniących nagle pojawia się przebudzony, którego dusza i umysł zlewają się w jedności, to wraca do niego magiczna moc Stwórcy. I wówczas oświecony zdaje sobie sprawę, że między nim i Bogiem nie ma żadnej zasadniczej różnicy. Jest to rzeczywiście najskrytsza tajemnica, chociaż wcale nie jest ona zakryta, lecz dostępna dla każdego. Tajemnicą prawdę tę czyni różnica pomiędzy wiedzą i byciem zorientowanym. Dysponować informacją o prawdzie to jedno, a zdawać sobie sprawę i poczuć tę prawdę to coś całkiem innego. Dopóki śniący nie przebudzi się i nie uświadomi - tajemnica pozostanie dla niego tajemnicą.

* * *

UNTOUCH:
On powiedział: „Różnica między nami polega na tym, że ja wiem, iż jestem Bogiem, a ty nie wiesz".

Tymczasem Transerfing wszystko wyjaśnia!!! A jeśli jakiś... nie wierzy, to jest na to wiele dowodów, z których pierwszym jestem ja sam.

Gość:
Tak, tak... masz rację. Rzeczywiście - przykład nieudacznika, jałowość życia, którego upiększa jedynie wałęsanie się po różnych forach i dołączanie do jemu podobnych, nawzajem podgrzewających złudzenie własnej ważności. Jesteś przecież czystą doskonałością. Rzeczywiście Transerfing wyjaśnia, że można z takiego nieudacznika zmienić się w człowieka sukcesu. Tak więc z chęcią wierzę. Mój głos jest pierwszy.

LANDYSZ:
„Jeśli przypadkiem będziesz mieszkał w Indiach, staraj się jak najmniej rozmawiać z rosyjskimi poszukiwaczami duchowymi..." - Ra Hai.

UNTOUCH:
Jeśli ktoś nie zrozumiał wyrażenia „ja sam" - to wyjaśniam: raka krwi (białaczkę) wyleczyłem, i to nie z pomocą Transerfingu, tylko z pomocą nie wiary w Boga, a w siebie. Lekarze powiedzieli, że zdechnę, a ja z jakiegoś powodu żyję już rok, oddaję krew do analizy, a tam - jakbym nigdy nie chorował, i przez ten czas zająłem drugie miejsce na mistrzostwach województwa w Sambo (kiedy wszyscy się dowiedzieli, że pobił ich inwalida I grupy, to niemal spalili się ze wstydu).

Chcę powiedzieć wszystkim ludziom, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji: wierzcie w siebie albo w Boga, jeśli tak jest Wam wygodnie, ponieważ Bóg jest w naszym sercu, a nie w kościele, jak zwykło się myśleć. Jeśli mi nie wierzycie, to nie. Ale we wszystkich religiach świata, w Biblii, w Koranie itd., napisane jest: „Wierzcie, i stosownie do wiary waszej otrzymacie"; „Człowiek stworzony jest na obraz i podobieństwo Boże”. Transerfing pomaga to zrozumieć: zamiar to bezwarunkowa wiara. Przyjechałem dopiero z Indii i wiem, co piszę.

LANDYSZ:
Szukasz współczucia czy pochwały? Biedny nieszczęśnik, ale jak się trzyma... Zuch... No powiedz, co ty w tym celu robisz? Dla siebie czy dla mnie? To przecież Twój wybór, podobnie jak wszystko inne, co się z Tobą dzieje. Po co jeździłeś do Indii... Do Sai Baby po radę? Przecież wierzysz w siebie, po co ci Sai Baba?

Gość:
A kim jest Sai Baba?

LANDYSZ:
Sai Baba to awatar (ucieleśnienie Boga w ludzkiej postaci).

Gość:
Z trudem daje się uwierzyć, żeby nie powiedzieć, że nie daje się w ogóle. Jak on to udowadnia?

WRONA:
Landysz, a ty sam w ogóle w to wierzysz? Narobiło się takich różnych - jak rzucisz kamieniem, to trafisz awatara albo przynajmniej proroka...

LANDYSZ:
Ludzie wierzą, pielgrzymują do niego... on leczy beznadziejnie chorych. Sam przecież rozumiesz, że jest to wielkie wahadło ze wszystkimi przyległościami... Efekt placebo daje się zauważyć w psychologii tłumu. Bóg jest w każdym z nas (zostaliśmy stworzenia na jego obraz i podobieństwo), w takim razie po co jeździć do Indii, skoro w naszej ukochanej ojczyźnie nie mamy co robić z ogromną ilością proroków. Untouch pisze, że trzeba wierzyć w siebie, ale jeździł do Indii. Racje mają ci, którzy mówią, że drogi Pańskie są nieodgadnione. Wierzę w siebie i własne siły, a w każdym razie staram się. Kiedy brakuje mi sił, idę na łono Matki Natury, ona mi pomaga i żyję, po prostu żyję!

UNTOUCH:
W porównaniu z nami Chrystus, Sai Baba i inni („wcielenia”) to po prostu „widzący", a my jesteśmy „ślepi”, jak inwalidzi od urodzenia. Ale my uparcie nie wierzymy, że można odzyskać wzrok. I jeszcze śmiemy nazywać ich awatarami, świętymi, albo nienormalnymi, a tymczasem oni są po prostu „zdrowi” w porównaniu z nami „niepełnowartościowymi". Oni nas uczą, a my nie rozumiemy (nawet przez 2000 lat nie byliśmy w stanie zrozumieć Biblii). Każdy człowiek ma możliwość odzyskać wzrok i dokonywać „cudów”. (Na przykład Norbekow na swoich kursach po prostu zmusza ludzi, by uwierzyli - i oni leczą się sami, ale to drobnostka w porównaniu z naszymi możliwościami).

Jestem szczęśliwy, że zachorowałem właśnie teraz (18 lat), jeśliby nie choroba, to przez całe życie byłbym „ślepy".

Jeśliby wszyscy ludzie od urodzenia w dosłownym sensie byli „ślepi", to jak moglibyśmy uwierzyć, że ktoś widzi (że można odzyskać wzrok) - nawet nie wiedzielibyśmy, co znaczy widzieć.

Tak więc wybierajcie i niech Pan będzie z wami (Pan - to nasza dusza, która biegnie z nurtem wariantów i dlatego mówi się: „Drogi Pańskie są nieodgadnione”). Polegajcie więc na nurcie wariantów. Cokolwiek byśmy nie robili - wszystko zmierza ku lepszemu! Mój los jest tego przykładem.

PS. Gdybym wiedział dwa lata temu, co będę teraz mówić, to nazwałbym siebie wariatem.

WŁAD:
A jednak chciałem usłyszeć dokładną opowieść o wyzdrowieniu z pomocą Transerfingu, a nie rozhuśtywania cudzych wahadeł.

UNTOUCH:
Jeśli wiedziałbym wtedy to, co wiem teraz (Transerfing itd.) to określiłbym wszystko tak: wyzdrowienie to zewnętrzny zamiar: trzeba po prostu uwierzyć, wiedzieć, że jest się zdrowym - i to wszystko, materialne urzeczywistnienie nie każe na siebie czekać, tak postąpiłbym ja. Ale inni ludzie, którzy na razie nie mają tak silnej wiary, mogą na początek wykorzystać technikę slajdów - należy żyć w pozytywnym slajdzie (widzieć siebie zdrowym, ale nie potem, tylko teraz, w danej chwili).

A do Indii jeździłem w celu umocnienia wiary w siebie (chciałem ujrzeć „cuda” Sai Baby).

Dodatkowo tym, którzy nie wierzą, mówię: widzieliście przecież, czego dokonują jogini, mnisi tybetańscy, filipińscy healerzy - uczą się oni tego sami (a przecież są dokładnie takimi samymi ludźmi jak my), po prostu uczą się wierzyć. My sami nie możemy pozwolić sobie, by być zdrowymi i szczęśliwymi. W stanie hipnozy człowiek wiele może. Dlaczego? Otóż dlatego, że umysł dżemie i wszystko przyjmuje bez zastrzeżeń. Twoje możliwości zależą od twojej energetyki (albo od poziomu twojego uduchowienia), a jak ją zwiększyć - dobrze wiecie, Państwo „transerferzy”.

Może brzmi to dla Was zbyt zuchwale i ostro, ponieważ umacniałem swą wiarę przez rok, a zaczynałem od książki Paula Bragga „Siła nerwów”, ponieważ wcześniej byłem ateistą z przekonania, potem był system Norbekowa, różne religie, i dopiero potem Transerfing. Ileż ja widziałem w ciągu tego roku (i to nie tylko uzdrawianie). Nie dało się nie uwierzyć!!! Pewnego razu na jednym z kursów chemioterapii leżałem na jednej sali z bardzo „dziwnym” człowiekiem (teraz prawdopodobnie jestem tak samo dziwny), który czytał Bławacką i mówił o jakiejś wierze, marzeniach, celach życiowych, o Bogu. Ze swoim byłym przyjacielem (niech mu ziemia lekką będzie) żartowałem sobie nawet z niego. Mężczyzna ten przechodził dopiero pierwszy kurs chemioterapii i pewnego razu powiedział mi, że nie będzie się już więcej leczył w szpitalu, tylko spróbuje sam, na co przypomniałem mu słowa lekarza: „Ta choroba jest nieuleczalna i wymaga obowiązkowej, okresowej hospitalizacji (szpiczak mnogi)”. Patrzyłem na niego, jak na idiotę, a w konsekwencji sam się takim stałem. Wówczas leczenie przebiegało u mnie normalnie. Skończył się kolejny kurs (leczyłem się już półtora roku, z czego w domu przebywałem dwa miesiące). Miał to być mój pierwszy dwunastotygodniowy okres przerwy pomiędzy chemioterapiami. Ucieszyłem się, ale nadaremnie. Po trzech tygodniach przyjechałem do szpitala na analizy i po tabletki, oddałem krew na ogólną analizę „z palca” - a tam znaleźli zmutowane komórki krwi. Zalecono punkcję lędźwiową na następny dzień. Przyjechałem do domu i nie wiedziałem, jak powiedzieć matce, ale okazało się, że zadzwoniono już do niej ze szpitala i powiedziano, że mam nawrót i że trzeba zaczynać całe leczenie od początku (a to przecież trzyletni cykl, ponieważ moja siostra nie nadawała się na dawcę szpiku kostnego, a ja i tak bym się na nią nie zgodził). Pomyślałem, że drugiego razu organizm ani nerwy nie wytrzymają, a nawet jeśli wytrzymają, to na pewno będę inwalidą na całe życie. Po co w takim razie żyć, żeby się męczyć - lepiej zdechnę. Jeśli leczyłbym się nie w Rosji, to jeszcze bym pomyślał: leczyć się w szpitalu czy nie, a tutaj nawet nie było o czym myśleć. Powiedziałem wszystkim, że nie wrócę na hematologię (jeśli istnieje na Ziemi piekło, to znajduje się właśnie tam). Może w instytutach hematologii jest inaczej, ale na prowincji lekarze mają pacjenta gdzieś. Jeśli chory sam się wygrzebie, to dzięki Bogu, a jeśli nie - to nie miał szczęścia (jeśli umrze się nie od choroby, to postara się o to personel medyczny). Oczywiście nie mam nic przeciwko pracownikom medycznym - nikt za taką pensję nie będzie pracował nawet źle.

Nadzieja umiera ostatnia! Jakże wówczas zachciało mi się żyć. Pomyślałem: „Po co się urodziłem, uczyłem, skoro w wieku 18 lat muszę zdychać. O nie! Znajdę alternatywne leczenie”. Wszyscy oprócz mamy (tylko ona mnie rozumiała), zaczęli mnie przekonywać, bym wrócił. Najgorliwsza była babcia (jest internistą). Mówiła mi: „Czyżbyś był mądrzejszy od lekarzy? Wracaj do szpitala". Dzwoni ordynator oddziału i mówi, że jeszcze nikt „w ten sposób" się nie wyleczył i że 15 lat temu nawet tradycyjna medycyna nie leczyła białaczki, czyli krótko mówiąc, że umrę.

Nawet nie wiedziałem, jak się leczyć (powiedziano mi, że zioła na białaczkę nie pomagają, a jeśli pomagają trucizny, to tymczasowo). Wziąłem od babci książki o nietradycyjnej medycynie, gazety „Zdrowy styl życia" itd. i zacząłem szukać czegokolwiek. Temperatura wciąż mi się podnosiła, po kilku dniach natknąłem się na starą książkę, w której moją uwagę zwróciła głodówka według metody Paula Bragga. Wcześniej gdzieś słyszałem, że w czasie głodówki przywrócone zostają wszystkie zakłócone funkcje organizmu i że przecież zwierzęta przy każdej chorobie robią sobie głodówkę.

Od razu przypomniałem sobie słowa Hipokratesa: „Człowiek ma w sobie lekarza. Trzeba tylko pomóc mu w pracy. Jeśli ciało nie jest oczyszczone, to im więcej będziesz je karmić, tym bardziej będziesz mu szkodzić". Kiedy chorego karmi się zbyt obficie, to karmi się również jego chorobę. Tradycyjna medycyna mówi, że komórki rakowe spożywają niemal dziesięć razy więcej glukozy niż zwykłe i zrozumiałem, że trzeba spróbować. Jeśli źle się poczuję w wyniku głodu, to komórkom rakowym będzie dziesięć razy gorzej. W konsekwencji okazało się, że w czasie głodówki przywrócona zostaje naturalna równowaga komórek (w tym komórek szpiku kostnego). Dlaczego - dokładnie nie wiem, ale to fakt.

Ostatnim bodźcem stała się dla mnie historia pewnego ciężko chorego Szweda (rak żołądka z przerzutami IV stopnia), który usłyszawszy diagnozę, zdecydował ostatnie dni życia spędzić na jachcie na morzu. W czasie silnego sztormu zepsuł się cały prowiant oprócz główki czosnku i sucharów. Znajdował się on w tym czasie na otwartym oceanie. Cały pozostały prowiant rozłożył niemal na miesiąc, cały ten czas pił deszczówkę. Po przybyciu do portu czuł się wyśmienicie, tylko głód dawał o sobie znać. Badania nie potwierdziły obecności raka, a przecież lekarze już go pochowali. Wówczas mnie olśniło - przecież on głodował. Jednak lekarze pomyśleli, że uratowała go główka czosnku! Chociaż czosnek dysponuje wspaniałymi właściwościami antyrakowymi, to nie likwiduje raka IV stopnia.

Tak oto zdecydowałem się na głodówkę. Zaplanowałem 10 dni, ale kiedy doszedłem do 9 zdecydowałem się na kolejnych 10. Ponieważ nie miałem destylatora, przywożono mi wodę destylowaną z aptek. Bragg uważał, że woda destylowana dysponuje lepszymi właściwościami odmładzającymi, jednak potem z tybetańskich traktatów o medycynie dowiedziałem się, że świetnymi właściwościami charakteryzuje się tylko woda topiona, szybko spływająca z gór (nie mylić z deszczówką). Po czwartym dniu głodówki temperatura spadła. Kontynuowałem swoje poszukiwania metod leczenia - przecież nie będę wiecznie głodować (dość dobrze wprawiłem się w poszukiwaniach). Znalazłem bardzo wiele wariantów, które potem sprawdziłem na sobie, tylko teraz nie rozumiem, jak ludzie szukają, że niczego nie znajdują (kto szuka, ten zawsze znajdzie).

W pewnym momencie zauważyłem coś ciekawego: każda teoria medyczna (nietradycyjna) najważniejsze znaczenie nadaje jakiejś wierze, ale zaciekawił mnie jednak Paul Bragg swoją książką „Siła nerwów". Przypomniałem sobie, że od najbardziej doświadczonych lekarzy słyszałem kiedyś, że z białaczki wychodzą tylko ci, którzy nienagannie wierzą w swoje wyleczenie, ale takich niestety jest bardzo mało. Wszyscy patrzą na statystykę skuteczności leczenia i od razu przypisują siebie do trupów. Jeszcze bardziej przykre jest, kiedy sam lekarz mówi człowiekowi, że jego choroba jest nieuleczalna - nie jest przecież Bogiem, mógłby mówić, że po prostu nie umie leczyć, a nie - „nieuleczalna"! Pozbawia w ten sposób człowieka nadziei!

Właśnie Bragg naprowadził mnie na myśl, że umysł albo mózg (jak komu wygodniej) kontroluje każdą komórkę organizmu (również komórki rakowe). Wiecie, co wyprawiają ze swoimi ciałami jogini! Człowiek w stanie hipnozy również może bardzo wiele!

Kiedy zakończyłem głodówkę, niemal latałem (jeśli tak można powiedzieć) po mieszkaniu. Po tygodniu oddałem krew do analizy u siebie w poliklinice. Kiedy analizy były gotowe, pokazałem je babci, a ona: „Coś pomylili w poliklinice z twoimi analizami". Poszedłem jeszcze raz i oddałem krew, a ona i tak nie wierzy (OB-5, a było 63). próbowałem jej wyjaśnić to, o czym teraz piszę, ale nie pomaga. W rezultacie robiłem, robię po dziś dzień raz w tygodniu dobową głodówkę, co 3 miesiące tygodniową i do tego przeszedłem na niemal wegetariańską dietę. Przypomniałem sobie, że podczas chemioterapii kłuło mnie serce, pomyślałem więc, że zrobię sobie EKG. Kiedy otrzymałem wyniki, to niczego nie zrozumiałem, przyniosłem do domu i pokazałem babci - a ona mnie „pocieszyła". Niemal upadłem z wielkiej radości. Otrząsnąłem się i myślę: „Skoro nauczyłem się takie rzeczy leczyć, to bez trudu wyleczę i serce”. Po dwóch tygodniach ponownie zrobiłem EKG (wiedziałem, że wszystko jest w porządku, po prostu mamę trzeba było uspokoić), lekarz który opisywał mój wykres, wytrzeszczył oczy i powiedział, że wszystko jest w porządku, poprosił powtórzyć badanie - wynik ten sam (mówi, że aparat nigdy się nie psuje).

Mama, żeby się całkiem uspokoić, zmusiła mnie jeszcze do wykonania USG serca, babcia patrzyła na mnie jak na nienormalnego.

Przypadkowo natknąłem się na telefon tego faceta, który leżał ze mną w szpitalu i postanowiłem przeprosić go za to, że się wyśmiewałem i dowiedzieć się, jak się czuje. Zadzwoniłem - słuchawkę podniósł ktoś z jego krewnych i powiedział, że on pojechał skakać ze spadochronem. Zostawiłem swój numer telefonu i poprosiłem, by do mnie zadzwonił, kiedy wróci. Potem razem z nim jeździliśmy skakać (wczoraj wykonałem swój trzynasty skok). Zadzwonił do mnie i poradził, bym przeczytał książkę Norbekowa „Doświadczenie idioty".

Poszedłem do księgarni, wziąłem książkę - a tam na temat wzroku: w zasadzie wzrok mam normalny, a kiedy otworzyłem książkę, od razu zrozumiałem, że tego było mi trzeba. Postanowiłem pójść na kursy Norbekowa i wówczas umocniła się moja wiara w sposób zasadniczy. Potem pojechałem jeszcze do Indii do Aszramu Sai Baby. (Wówczas zrozumiałem słowa Biblii: „Stosownie do wiary waszej wam się stanie"; „Człowiek stworzony jest na obraz i podobieństwo Boga".).

Pół roku nie robiłem już żadnych badań, po co tracić czas - i tak wiem, co będzie. W ciągu pół roku zregenerowałem się i zająłem drugie miejsce w województwie na zawodach Sambo, a teraz jestem w jeszcze lepszej formie niż przed chorobą. Uwierzcie mi - to tylko mizerna część możliwości, które w nas tkwią. Trzeba tylko otworzyć oczy. Doskonalcie się! Życie dane jest po to, by się uczyć. Z całej duszy dziękuję Autorowi, że nie bał się niezrozumienia i wydał książkę. Żałosne jest to, że raczej nikt w pełni nie zrozumie Transerfingu i nie zastosuje go dla swojego dobra i dobra otoczenia.

* * *

UMYSŁ:
Czy oświeceni to ci, którzy ostatecznie przebudzili się w swoim śnie na jawie?

NADZORCA:
To prawda. Do tego właśnie dążymy. Widzisz, co może się stać w nieświadomym śnie: powiedzą Ci, że jesteś nieuleczalnie chory, a ty uwierzysz i zasnąwszy, jeszcze głębiej zmienisz resztkę życia w drogę przez mękę - przez szpitale. Wskazówka uwagi skierowana jest na leczenie, stąd taka właśnie rzeczywistość - choroby i ciągłe zabiegi. A jeśli wskazówkę przekierować w drugą stronę - z dala od leczenia ku zdrowemu stylowi życia, rzeczywistość natychmiast się zmieni odpowiednio do uwagi.

Rozumiesz? Zwierciadło! Po prostu stoisz przed zwierciadłem. Sai Baba głosi to samo co Transerfing: obudź się i stań się sprawcą swojej rzeczywistości. Trzeba nie tylko zrozumieć, ale uświadomić sobie, poczuć, że jesteś zdolny do kierowania rzeczywistością. Jest z Tobą moc.


Czemu akurat w tym temacie zacytowałem ten fragment? Bo każdy Transfer może stać się takim Sai Babą. Trzeba się Obudzić we śnie i działać. Krok po kroku - konsekwentnie aż skutek okaże się zadowalający.

I na koniec przypomnę:

Na pytanie czy to prawda, że jesteś Bogiem, Sai Baba odpowiedział: "Ty też jesteś Bogiem. Jedyna różnica między nami polega na tym, że ja to wiem, a ty nie".
WOLNOŚĆ WE WSZYSTKIM, TERAZ!
Obrazek

basia196
Posty: 30
Rejestracja: wt maja 15, 2012 3:35 pm
Re: śpiący portal

Post autor: basia196 » ndz wrz 30, 2012 1:19 pm

Rozpatrywanie naszych możliwości w kategoriach cudów, magii, porównywania uśpionych umiejętności do boskich jest takie nieprawdopodobne, że czytając pierwszy raz można pomyśleć, "to nie dla mnie". Jest to na pewna wielką barierą, przeciętnemu drzemiącemu śmiertelnikowi(takiemu jak ja), który zaczyna, tak trudno w to uwierzyć. Poradziliście sobie z tym bez problemu?

Awatar użytkownika
Transformator2012
Posty: 621
Rejestracja: sob lip 21, 2012 4:47 pm
Re: śpiący portal

Post autor: Transformator2012 » pn paź 01, 2012 9:53 am

Widzisz, wszystko zależy od człowieka...

Jakoś miliony katolików nie ma problemów z wiarą w jakiś tam "świętych" którzy dokonywali "cuda", "unosili się", "wskrzeszali" i inne niedostępne przeciętnym śmiertelnikom "czyny" robili. Są nawet gotowi wręcz zabić, jeśli ktoś podważy takie wydarzenia dokonywane przez tych ludzi w przeszłości.

W książkach o Transerfingu możemy kilka razy przeczytać bardzo trafne sformułowanie: "ogranicza Cię Twój zamiar" czy "tylko Twój zamiar Cię ogranicza".

Jednak wpajanie przez lata pewnych "schematów" powoduje, że człowiek nie wierzy w samego siebie, jest tym trybikiem tej wielkiej machiny jaka funkcjonuje w tej rzeczywistości, ale "rewolucja" Transerfingu jest coraz bliżej... :)
WOLNOŚĆ WE WSZYSTKIM, TERAZ!
Obrazek

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » pn paź 08, 2012 4:58 pm

McDucha pisze:TU nic się nie dzieje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Pochlebny list do twórcy tej strony ...dupa...../nota bene tłumacza Zelanda/
po co ta strona istnieje? :sad: jakby kto pomyslał,że mam nadmiar POTENCJAŁU, to się myli. Nadmiar tworzy cisza tutaj.
Uprasza się o zaprzestanie wprowadzania w błąd forowiczy.
1. Tłumacz nie stworzył tego portalu, którego twórcą i właścicielem jest wydawnictwo Hartigrama.
2. Zdarza się, że zwyczajnie brak czasu na aktywność na forum.
3. Zamieszczam ostatni wywiad z Zelandem, który można przeczytać również tutaj: http://www.igya.pl/component/content/ar ... fingu.html

Pańskie ostatnie książki wywołały falę krytyki ze strony czytelników. Dlaczego?

Vadim Zeland: - Wiesz, jest kategoria czytelników, którzy skaczą po powierzchni nie wnikając w sedno rzeczy i bez przerwy czekają, aż ktoś pokaże im coś takiego, przez co oni w olśnieniu wprost zakrzykną z zachwytu. Określam ich mianem «Pinokio». Myślą, że wystarczy przekręcić jakiś czarodziejski kluczyk, a otworzy się przed nimi Sekret. W rzeczywistości nie ma żadnego Sekretu. Cały sekret polega na tym, że kluczyk nigdzie nie jest ukryty leży w dosłownym sensie na powierzchni, i napisano o tym już mnóstwo książek. Lecz Pinokio go nie widzi, ponieważ jego percepcja mieści się w innej skali wibracji. Skacząc od jednej książki do drugiej, tylko na moment zatrzymuje się i zakrzykuje: «Aha! Gdzieś już to słyszałem. To nic nowego» - i biegnie dalej.

W rzeczywistości każda książka odkrywa jakieś nowe aspekty Wiedzy, a Transerfing w szczególności. O ile wiem, w ezoteryce jeszcze nikt nie rozważał zagadnienia percepcji otaczającej nas rzeczywistości z tak zaskakującego punktu widzenia. Wcześniej, w celu przesunięcia punktu zbornego (umiejętność posługiwania się zmysłami, na które wcześniej nie zwracało się uwagi, postawa z jaką się to robi i przesunięcie miejsca świadomej percepcji charakterystyczne dla wszystkich tradycji szamańskich oraz mistycznych – przyp. red.) magowie uciekali się do substancji psychoaktywnych. Tu zaś przeciwnie, proponuje się ostateczne otrzeźwienie. Cel ten osiąga się tak prostym i naturalnym sposobem, że wydaje się iż w żadnym razie nie może on być owym kluczykiem. Pinokio uważa, że Sekret po to jest sekretem aby być zagadkowym, jak jakieś pozaziemskie odkrycie. Tymczasem podtyka mu się pod nos taką nieprzyjemną i jednocześnie zwykłą rzeczywistość, w której faktycznie okazuje się on pacjentem szpitala psychiatrycznego naszpikowanym środkami psychoaktywnymi czyniącymi z niego warzywo, przez co nie może odnaleźć swego kluczyka. Dlatego też złości się.

A jak Pan do tego doszedł?

Vadim Zeland: - Nie myśl, że robię z siebie jakiegoś guru. Sam byłem takim Pinokiem, i to wcale nie tak dawno. Nie docierało do mnie, dlaczego w rzeczywistości napisano tak wiele książek, a Wiedza leży dostępna i niby można ją pojąć, ale trudno sobie uświadomić. Pojąć i uświadomić sobie, to absolutnie różne rzeczy. Okazuje się, że wszystko jest dość trywialne: aby wyjść z osłupienia trzeba po prostu przestać łykać tabletki, które nam się podaje. Wówczas właśnie dzieje się coś naprawdę niezwykłego – otrząsamy się z transu, budzimy się we śnie na jawie i zaczynamy kojarzyć kim jesteśmy, gdzie się znajdujemy i co się dokoła dzieje.
Czym są te tabletki?

Vadim Zeland: - To dość szerokie zagadnienie. Rzeczywistość, w której funkcjonujemy nie jest już tą, która otaczała nas kilkadziesiąt lat temu. Zmiany zachodzą bardzo szybko i narastają lawinowo, z przyspieszeniem. Na przykład wszystkim znany jest termin biosfery jako środowiska życia żywych organizmów. Lecz mało kto wie i zastanawia się nad tym, że istnieje jeszcze pojęcie technosfery. Technosfera, to wszystkie osiągnięcia cywilizacji technogennej, począwszy od domowych urządzeń elektrycznych, a kończąc na produktach żywnościowych. Wszystko co styka się z technosferą poddawane jest nie zawsze zauważalnej, lecz kardynalnej transformacji i dotyczy to również samego człowieka. Kiedy cywilizacja wkroczyła na drogę rozwoju technogennego, zadziałały takie prawa, które wcześniej nie dawały o sobie znać. Obecnie działanie tych praw prowadzi do tego, że technosfera nieuchronnie sprowadza się do matrycy. Matryca to pewien konglomerat, system, w którym dla człowieka przeznaczona jest rola akumulatora zasilającego ten system. Takie filmy jak „Matrix” i „Surogaci” to wcale nie fantastyka, tylko nasza najbliższa przyszłość. Rzecz nawet nie w technice, którą człowiek się otacza. Kiedy ludzie trafiają do ogólnego pola informacyjnego, stworzonego przez wszelkie możliwe środki masowego przekazu, okazują się zależni od władzy systemu. Już nie człowiek zarządza systemem, lecz ten całkowicie kontroluje i podporządkowuje człowieka sobie. W ogólnoświatowej sieci informacyjnej łatwo do tego dochodzi.

Kto czerpie z tego korzyść?

Vadim Zeland: - Nikt. Człowiek po prostu przyzwyczaił się myśleć, że wszystko co dzieje się wokół niego, ma miejsce z woli jakichś innych ludzi. W rzeczywistości system rozwija się samodzielnie. Kto kieruje dżunglą? Oczywiście nikt, ona sama rośnie i żyje tak jak powinna od chwili kiedy rośliny połączyły się i zaczęły współistnieć. Rozumiesz? Dla systemu korzystne jest co następuje:

Musi on dojść do punktu trwałej równowagi, sprowadzić się do optymalnej konstrukcji, w której ludzie, jak cyborgi będą podtrzymywać jego istnienie. Co jest do tego potrzebne? Komórki matrycy muszą być wypełnione przez posłuszne elementy. Elementy te powinny być przede wszystkim nie całkiem zdrowe, by nie dysponowały swobodną energią. Po drugie, muszą być lekko oszołomione aby nie rozumiały gdzie się znajdują. Energii i świadomej woli powinno wystarczyć tylko do sprawnego wykonywania funkcjonalnych obowiązków – ni mniej, ni więcej. Czy zastanawiałeś się dlaczego po pracy wielu ludziom nic się nie chce, oprócz usadowienia się na kanapie przed telewizorem? Tego rodzaju zmęczenie jest zwykłą sprawą i do tego się przyzwyczailiśmy. Ale czy to normalne? Otóż nie. Coś może być zwyczajne, ale to nie znaczy, że jest normalne. Czy przyszło Ci do głowy pytanie dlaczego życie współczesnego człowieka przebiega w granicach pomiędzy 20 i 40 rokiem życia? Jako młody specjalista nie jesteś nikomu potrzebny, ponieważ nie masz doświadczenia, a po czterdziestce nie jesteś nikomu potrzebny, gdyż wszystko co się dało, już z Ciebie wyciśnięto. Z tego powodu po czterdziestce jesteś mało interesujący nawet dla płci przeciwnej. I znów pytam, czy to normalne? Owszem, jest to powszechne, ale przecież coś tu jest nie tak. Nie powinno tak być!

Jeszcze jedna sprawa, która jest korzystna dla systemu, to zmniejszenie liczebności populacji. Wydawałoby się, że zmniejszenie liczebności konsumentów powinno doprowadzić do zmniejszenia korzyści uzyskiwanej przez system. W rzeczywistości kiedy system sprowadza się do matrycy, konsumenci, którzy przetrwali przekształcają się w całkowicie sterowalnych dostawców, i zysk od nich pochodzący staje się totalnie kontrolowany, a więc lepszy jakościowo, lepiej zorganizowany, nie zaś zależny od wolnego wyboru konsumenta (póki co jest jeszcze z czego wybierać). Na tym polega właśnie sens sprowadzania społeczeństwa do matrycy. I znów pytam: czy stoi ktoś za tym wszystkim? Modne jest obecnie rozważanie niejasnych doniesień o jakimś rządzie światowym znanym jako klub Bilderberg, w którego skład wchodzą najbogatsi i najbardziej wpływowi ludzie planety. Jest to jednak tylko wybieg systemu mający odwrócić uwagę. Wielu naiwnie sądzi, że wystarczy usunąć tę garstkę uzurpatorów, którzy w tajemnicy postanowili podporządkować sobie całą populację Ziemi, a problem zniknie. Nic podobnego. Jeśli w ogrodzie zerwiesz tylko koniuszki chwastów, to czy one znikną? Ludzie stojący u władzy stanowią marionetki systemu w jeszcze większym stopniu niż jego szeregowi członkowie. Tych pierwszych układ pociąga za sznurki bezpośrednio, a tych drugich już za pośrednictwem reklamy, fałszywych celów, dezinformacji i reszty bzdur tworzonych przez tych pierwszych. We współczesnym społeczeństwie nie zdarza się, by ktoś wymyślił coś globalnego, na przykład wywołał wojnę, a następnie zrealizował to według osobistego planu. Bankier nie może sfinansować takiej drogiej „przyjemności” jeśli do władzy nie dorwie się odpowiednia grupka, a ta z kolei nie dorwie się, jeśli nie dojrzeją sprzyjające temu warunki. W systemie wszystko jest nawzajem ze sobą powiązane i splecione. Przyczyny należy szukać nawet nie w samych warunkach, lecz znacznie głębiej – tam, gdzie owe warunki się rodzą.

W jaki sposób urzeczywistniają się plany systemu? Bardzo łatwo: po pierwsze, drogą manipulacji uwagą zasadniczej masy ludzi, a po drugie (co jest jeszcze łatwiejsze), przez żywność którą ludzie jedzą.

Kierowanie uwagą, to najskuteczniejsza metoda zarządzania. Nie trzeba stosować nawet jakiejś szczególnej propagandy ideologicznej. Wystarczy zmusić osła, by myślał o marchewce zawieszając mu ją przed nosem, a ten posłusznie polezie dokąd chcesz. Zasada polega na tym, że uwaga skupia się na tej informacji, która pasuje systemowi i odwracana jest od ważnych kwestii w kierunku rzeczy nieistotnych. Można przytoczyć mnóstwo przykładów tego jak to się odbywa.

Wymyśla się choroby, przed którymi wszyscy muszą natychmiast się zaszczepić, a problem raka, który z każdym rokiem jest coraz ważniejszy usuwa się z pierwszego planu na peryferia świadomości społecznej. Obecnie bardzo często w wiadomościach pojawiają się doniesienia o tym, że w końcu wynaleziono lekarstwo na raka. To śmieszne i jednocześnie smutne. Ileż wspaniałych odkryć ludzkość dokonuje, a tymczasem ludzie nadal umierają. Poza tym pierwotna i podstawowa przyczyna raka została odkryta już na początku ubiegłego wieku przed doktora Otto Warburga. Lecz o tym bardzo szybko zapomniano.

O tym, że biosfera przekształciła się już w technosferę, i co z tego wynika, nigdzie nie mówi się wprost. Uwagę kieruje się na całkiem inne rzeczy – na problemy, które jeszcze nie nastąpiły i nie wiadomo czy w ogóle nastąpią. Na przykład globalne ocieplenie, ochłodzenie, potop, rok 2012 jako koniec świata itd.

W recenzjach filmu „Avatar” kieruje się uwagę na efekty wizualne, a problemy rozwarstwienia społeczeństwa na zwolenników technosfery i biosfery, które czekają nas w najbliższej przyszłości są przemilczane. Właśnie dlatego Oscar trafił nie do „Avatara” tylko do filmu, który zmusza nas do myślenia w określony sposób: nie należy obawiać się systemu, tylko „agresywnych Arabów”, którzy stanowią rzeczywiste zagrożenie (chodzi o film „W pułapce wojny” - przyp. red.). Lecz to znów nie oznacza, że środki masowego przekazu są przez kogoś w tajemnicy ukierunkowywane w jakąś stronę. Wszystko dzieje się samo przez się, jak w dżungli. Przykuć uwagę współczesnego człowieka przekarmionego informacją, nie jest tak łatwo. Czym najlepiej przykuć uwagę ludzi? Tym, co niepokoi, wywołuje obawę i strach. Oto środki masowego przekazu działają w tym kierunku, lecz nie świadomie, a na poziomie instynktów dziennikarza.

Sterowanie odbywa się tak niezauważalnie, podstępnie i „naturalnie”, że nikt nawet tego nie podejrzewa. Elementy układu nawet nie zdążą się otrząsnąć, kiedy zostają otoczone elektronicznymi chipami i stają się w pełni poddane kontroli, jak króliki w klatce. Tylko że chipy nie są wszczepiane do głowy, bo to znów jest wymysł mający na celu odwrócenie uwagi. Niech sobie plebs pomstuje, protestując przeciw takiej nieludzkiej akcji pozbawiającej indywiduum jego praw. Wszystko robi się znacznie kulturalniej, na przykład przez prawo jazdy, lub karty kredytowe, bez których królik nie może funkcjonować. Przystępnie się ludziom wyjaśni, że to wszystko dla ich dobra, wygody i bezpieczeństwa. Ogromna większość jak zawsze uwierzy w te bzdury i posłusznie zgodzi się na to, a przeciwników tej akcji będzie się zgodnie nurzać w błocie, jako odszczepieńców i jednostki antyspołeczne.

Co do informacji, to mniej więcej sprawa jest jasna. Ale cóż wspólnego ma z tym żywność? Jak przy jej pomocy można rządzić ludźmi?

Vadim Zeland: - Bardzo łatwo. To, co wchodzi do człowieka bezpośrednio, stanowi haczyk, na którym można go potem zawiesić gdzie się chce, jak szmacianą lalkę. Jednocześnie taki sposób sterowania okazuje się na tyle „naturalny” i zawoalowany, że „lalka” niczego nie zauważa i myśli, że wszystko jest w porządku.

Bertrand Russell, angielski filozof i pacyfista, dawno pisał o tym, że przy pomocy szczególnego odżywiania i „leczenia” określonymi preparatami można stworzyć taki typ ludzi, który będzie posłuszny jak stado owiec. Oto konkretny przykład. Rząd Stanów Zjednoczonych w 1974 roku ogłosił, że kwestia zmniejszenia populacji w krajach trzeciego świata stanowi zagadnienie bezpieczeństwa narodowego. W jaki sposób taka polityka miała być zrealizowana? Sekretarz Stanu Kissinger w memorandum o bezpieczeństwie narodowym USA wprost zalecał, by wraz z prowokowaniem wojen wykorzystać produkty żywnościowe w charakterze narzędzia zmniejszającego liczebność populacji. Kissinger był człowiekiem niegłupim, stojącym na czele listy stu wiodących intelektualistów świata. Zresztą nie „był” - bo żyje on po dziś dzień i ma 86 lat, gdyż odżywia się nie tym, co zalecał innym, zbędnym według niego na naszej planecie ludziom. Jest on laureatem pokojowej nagrody Nobla, zresztą podobnie jak obecny prezydent (system wie komu należy przyznawać takie nagrody). Jest też członkiem klubu Bilderberg.

Tak więc świetnie rozumiał, że społeczeństwo ubezwłasnowolnionych akumulatorów łatwo łyknie reklamę matrycowej paszy, a tych nielicznych, którzy przebudzą się i zrozumieją do jakiej pułapki na myszy są zapraszani, społeczeństwo wyśmieje i poniży.

Już na długo przed wspomnianym memorandum system zrodził ruch nazywany eugeniką (idea „higieny rasowej” i zmniejszenia liczebności populacji narodu). Pierwsze próbne eksperymenty zwolenników eugeniki były prymitywne, niehumanitarne, „niedemokratyczne”, jak zwykliśmy dziś mówić, i wywoływały żywe zainteresowanie wśród zwolenników nazizmu i stalinizmu. Obecnie wszystko to czyni się w bardziej wyszukany (niemal wytworny) i zawoalowany sposób, za pośrednictwem chemii i modyfikacji genetycznej (GMO).

Technologia transgeniczna, to genialny wynalazek systemu, który pozwala równocześnie upiec dwie pieczenie na jednym ogniu: stanowi środek zmniejszający populację, a jednocześnie niszczy bezpieczeństwo żywnościowe poszczególnych krajów, gdyż nasiona uzyskane ze zmodyfikowanych roślin nie nadają się do posadzenia i nie wydają plonu, a co za tym idzie bank nasion zawsze znajduje się w rękach korporacji. Idealny środek do sterowania ludźmi. Nawet nie trzeba wywoływać wojny. Wystarczy nieposłusznym odmówić dostawy nasion w odpowiednim czasie i można zrobić z nimi co się chce.

System wciąż doskonali swe metody. Przecież taka prymitywna polityka zwolenników eugeniki, jak przymusowa sterylizacja musi wywołać falę protestu opinii publicznej. Ale to znowu tylko wybieg mający na celu odwrócenie uwagi, swego rodzaju ochłap rzucony tłumowi na pożarcie. Rzeczywiste metody działają niezauważalnie i podstępnie dostosowując się do opinii publicznej i stosując przykrywkę z celów humanitarnych. Taka mimikra zawsze wygląda na pierwszy rzut oka sensownie, na przykład: modyfikacja genetyczna roślin konieczna jest i opłacalna, gdyż zwiększa urodzaj i likwiduje konieczność stosowania pestycydów. Sam pomyśl, czy to źle? W rzeczywistości jest to mit sztucznie stworzony przez korporacje. Fakty mówią o tym, że urodzaj roślin transgenicznych jest znacznie niższy, a w miejsce poprzednich szkodników i chwastów pojawiają się inne, odporniejsze, wymagające stworzenia nowych pestycydów. Na polach modyfikowanej genetycznie soi panuje głucha cisza: nie słychać ani śpiewu ptaków, ani brzęczenia owadów, nie da się zaobserwować żadnego ruchu, jakby rośliny te były plastikowe. Jednak ten, kto nigdy tego nie widział pochłania kiełbasę nie domyślając się, że składniki GMO dodaje się już praktycznie do każdej żywności (do półfabrykatów, kiełbas, słodyczy, produktów mlecznych, do płatków, czekolady, majonezu, keczupu, do napojów) – do wszelkiej matrycowej karmy, którą można znaleźć w supermarketach. Nikomu nie zadrży nawet ręka kiedy dodaje to świństwo do żywności dla dzieci. Lecz mało kto o tym wie, gdyż informację tę skrzętnie się przed nami ukrywa.

Czyżby nikt tego nie sprawdzał?

Vadim Zeland: - Oczywiście, że są prowadzone badania, a zamawiają je korporacje produkujące GMO. Efekty takich badań są zawsze optymistyczne: GMO jest absolutnie bezpieczne. Pewnie nawet teraz wynajęci uczeni pocą się nad tym, by udowodnić, że żywność ta jest niesamowicie pożyteczna. Jedyne niezależne badania prowadziła doktor biologii Irina Jermakowa, lecz szybko zabroniono jej tego, gdyż wnioski były szokujące.

W USA planuje się zabronić hodowania owoców i warzyw w ogródkach przydomowych, a z drugiej strony nie wolno będzie oznaczać produktów zawierających GMO tak, by były rozróżnialne. Ludzie są więc pozbawieni możliwości wyboru. Muszą jeść to co dostają i milczeć. Brzmi to strasznie nieprawdaż? Ciekawe, że polityka rządu USA (lub „rządu światowego” - nazywaj to jak chcesz), skierowana przeciwko krajom trzeciego świata, obróciła się przeciwko samym Stanom Zjednoczonym. Jedna trzecia amerykanów jest bezpłodna. Jedna trzecia Ameryki cierpi na ogromną otyłość. A przecież jakieś 30 lat temu był to kraj ludzi biegających zwariowanych na punkcie naturalnych produktów żywnościowych. Jedna trzecia Amerykanów przewlekle zażywa antydepresanty. A jednocześnie wszyscy naiwnie przypuszczają, że wszystko to jest normalne. Nikogo nie dziwi fakt, że zespół przewlekłego zmęczenia i stresu stał się normą życia współczesnego człowieka. Nic się nie dzieje, prawda? Skąd biorą się takie przemiany? Czyżby naturalne produkty żywnościowe już nikogo nie interesowały? Przyczyna jest prosta: martwy syntetyczny pokarm, w szczególności fast food będący w USA najbardziej rozpowszechniony, wywołuje uzależnienie, które niczym nie różni się od uzależnienia narkotycznego. Cała populacja Ziemi składa się obecnie z nałogowych żarcioholików.

Czy pamiętasz baśń o Sindbadzie żeglarzu? Pewnego razu podróżnicy docierają do kraju, w którym miejscowi mieszkańcy serdecznie ich witają i zaczynają karmić pysznymi potrawami. Podróżnicy jedzą ten pokarm przez wiele dni, a ich ciała stopniowo stają się tłustymi tuszami, świadomość robi się coraz bardziej mętna. Przestają obiektywnie oceniać rzeczywistość. Jak się okazało byli tuczeni na ubój. Z uporem maniaka wciąż powtarzam, że baśnie i fantastyka nie istnieją – są to aspekty naszej rzeczywistości, które zostały już urzeczywistnione lub zostaną urzeczywistnione w przyszłości.

Jeszcze trochę statystyki: w ciągu ostatnich kilku lat jedna trzecia pszczół w USA wymarła. Nikt nie wie dlaczego tak się dzieje. Prawdopodobne przyczyny, to smog elektromagnetyczny wytwarzany przez telefony komórkowe, rośliny transgeniczne, chemia, a możliwe że wszystko to razem wzięte. Czy to znaczy, że na rynku nie będzie już miodu? Jeszcze gorzej – nie będzie roślin zapylanych przez pszczoły. A rośliny zapylane przez pszczoły stanowią 3/4 wszystkich roślin an ziemi. W pewnych prowincjach Chin pszczoły zostały uśmiercone przez pestycydy, a teraz rośliny w dosłownym znaczeniu zapylane są przez ludzi ręcznie. Ale ten problem nikogo nie porusza, gdyż wszyscy zajęci są fenomenem roku 2012, który wymyślili starożytni Majowie.

To bardzo smutne. Człowiek uważa siebie za króla przyrody, rozwinął samodzielną i niszczycielską działalność polegającą na obróbce biosfery, która powstawała przez miliony lat. I co się dzieje? To tak jakby wpuścić małpę do laboratorium chemicznego. Niezależnie od tego, co ta małpa tam zrobi (nawet z pobudek naukowych), wszystko skończy się katastrofą.

Jak by Pan to wszystko podsumował?

Vadim Zeland: – Najważniejsze, na co pragnę zwrócić uwagę, to fakt, że nie rządzą i nie sterują nami określone osoby, tylko my sami zgodnie i nieświadomie kroczymy w stronę matrycy, za pomocą której system sprawuje totalną kontrolę. Wszystko to obywa się pod sztandarem przemian demokratycznych i humanitarnych zachodzących w ramach współpracy, pokoju i ratowania ludzkości. Człowiek zniewolony przez system nie tylko traci wolność wyboru, lecz zaczyna wręcz pragnąc tego, co jest korzystne dla systemu. Proces ten jest inicjowany i zarządzany nie w sposób celowy, tylko przebiega sam przez się stosownie do praw samoorganizacji układu pasożytującego, a więc synergicznie. Niewielu z nas widzi to i rozumie.

Towarzystwo wzajemnej adoracji z klubu Bildelberga może myśleć, że jest w stanie coś kontrolować, ale to błędny osąd. System pochłonie także ich samych, przy czym właśnie ich w pierwszej kolejności. Sytuacja dawno już wymknęła się spod kontroli. Możliwe jest oczywiście, że oni już to zrozumieli, bo zebrali się w tym klubie naprawdę niegłupi ludzie.

Mam ostatnie pytanie. Co Pan proponuje i co sam Pan osiągnął?

Vadim Zeland: – O tym właśnie traktuje cały cykl książek z serii „Transerfing”. W nich każdy znajdzie odpowiedzi na nurtujące go pytania. Wszystko, o czym piszę sprawdziłem w praktyce. Faktycznie zachodzą zauważalne zmiany w świadomości. Doznania są niewiarygodne, trudno je przekazać, lecz określiłbym je jako rozjaśnienie umysłu. Widoczna staje się istota rzeczy, rzeczywistość jawi się w nieznanej postaci. Zaczyna się postrzegać ją taką, jaka jest faktycznie, wszystko staje się jasne, jakby opadała zasłona z oczu. W kwestii energii czuje się lekkość, siłę, wrażliwość. A wszystko to uzyskuje się drogą naturalną i łatwą, bez jakichkolwiek medytacji, treningów i innych manipulacji związanych z ciałem lub duchem. Wielu moich czytelników wypróbowało moje metody i wszyscy oni potwierdzają, że dzieje się tak, jak to opisałem.

To znaczy, że ma Pan już naśladowców?

Vadim Zeland: – Oczywiście. Otrzymuję wiele listów od zachwyconych ludzi i to mnie cieszy. Każdy, kto spróbował, jest zadowolony. Można przecież w ramach systemu funkcjonować normalnie a nawet go wykorzystywać. W każdym razie póki co można… Wszystko polega na tym, byś wykorzystywał system, a nie system Ciebie. Na szczęście są jeszcze ludzie, którzy to rozumieją i nie chcą hodować sobie długiego nosa, za który każdy będzie mógł złapać wodzić na manowce. Są jednak i tacy, którzy posądzają mnie o to, że nie mam już o czym pisać i w związku z tym poruszam tematy żywienia, pasożytów itd. (Chodzi o ostatnie dwie książki: „Apokryfy Transerfingu” i „Żywa kuchnia Transerfingu” – przyp. red).

Dla każdego Pinokia, to co piszę jest wybitnie niewygodne i obrusza się on kiedy próbuję odebrać mu „smaczną kiełbasę”. Jest to jednak niesprawiedliwe posądzenie. Nikt nikomu nie odbiera kiełbasy, a nawet nikt nikogo do niczego nie zachęca. Nie mam potrzeby, by komukolwiek cokolwiek udowadniać ani bronić swego punktu widzenia. Uwierz mi, że mam wiele ciekawszych zajęć. Ani nie mogę, ani nie próbuję zmienić świata. Wszystko co mogę zrobić i na co mam siły, to podzielić się informacją z tymi, którzy gotowi są jej wysłuchać. Czytelnicy sami muszą zdecydować czego potrzebują. Jeśli nie potrzebują tego o czym piszę, to przynajmniej niech przyjmą to do wiadomości. Przekonania zmieniają się z czasem. Przyjęcie informacji do wiadomości nie oznacza, że trzeba z nimi się zgodzić lub nie, spierać się lub nie spierać, odrzucać lub przyjmować.

Awatar użytkownika
Transformator2012
Posty: 621
Rejestracja: sob lip 21, 2012 4:47 pm
Re: śpiący portal

Post autor: Transformator2012 » pn paź 08, 2012 6:26 pm

Super ten wywiad! Podoba mi się.

Najważniejsze to żeby zrozumieć że w tym wszystkim nie należy traktować Transerfingu Rzeczywistości jako pogoni za białym króliczkiem...
Należy wreszcie sobie UŚWIADOMIĆ że sami jesteśmy tym białym króliczkiem...

To naprawdę nie boli! :)
WOLNOŚĆ WE WSZYSTKIM, TERAZ!
Obrazek

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » śr paź 10, 2012 10:04 am

Ciekawe, że najpierw jest ostentacyjne niezadowolenie w postaci tego wątku, a potem kiedy pojawia się naprawdę smaczny kąsek w postaci wywiadu, mamy jeden odzew z opinią... :crazy:

Awatar użytkownika
MLescape
Posty: 66
Rejestracja: wt mar 15, 2011 12:51 pm
Re: śpiący portal

Post autor: MLescape » śr paź 10, 2012 2:13 pm

No właśnie, ja się jeszcze delektuję tym kąskiem i dziwię się, że nie ma komentarzy. MacDucha-dzieje się!

Asiunka
Posty: 50
Rejestracja: śr maja 16, 2012 8:48 am
Re: śpiący portal

Post autor: Asiunka » czw paź 11, 2012 6:02 am

Przeczytałam wywiad z wielkim zainteresowaniem. Trzeba się nim podelektować, przemyśleć. Pisać, aby coś napisać bezsensu. Filip wielkie dzięki, za ten wywiad. Więcej :clapping:
Ten Pinokio, no właśnie... dlatego nie informuję otoczenia o swoim sposobie na życie witarianiźmie i transerfingu. Proponuję książki Zelanda, owszem, bo tak też do mnie trafiły, ale bez namawiania i przekonywania...
Proste rozwiązania są zaproste, aby mogły się przyjąć ot tak. Gdyby Zeland nawoływał do walki i ciężkiej pracy, za którą stoi sukces , to tak, chodźmy :fiminist:

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » czw paź 11, 2012 8:19 am

opowiedz jak się czujesz na witarianizmie. jak wyglądało przejście na surowiznę i czy gubiłaś kg?

Asiunka
Posty: 50
Rejestracja: śr maja 16, 2012 8:48 am
Re: śpiący portal

Post autor: Asiunka » czw paź 11, 2012 5:29 pm

Filip, o surojadztwie dowiedziałam się z Transerfingów. Jednak, w zasadzie do VI t. wiedziałam, że to nie dla mnie. Ze względu na złe wyniki musiałam pilnie odstawić mięso, jednak kolejne próby kończyły się fiaskiem. Byłam na takim głodzie mięsnym, że myślałam że zjem własnego psa... :D Po lekach, które dostałam "do końca życia" bardzo źle się czułam. I wtedy, w szóstym tomie przeczytałam o wycieczce do rzeźni... i tego mi było trzeba. Stwierdziłam, że nie chcę się leczyć, chcę zachować zdrowie. Przygotowywałam się kilka tygodni, najpierw psychicznie i czytałam o tym (www.witarianizm.pl). Wszystko małymi krokami. Nie jestem 100 % surojadkiem, 80% i to jest dla mnie wystarczające. 2 miesiące. Piję dwie kawy z mlekiem rano (już nie 4 ;-) ), śniadanie to owoce, potem orzechy, sałatki warzywne,soki mieszane warzywa do chrupania. Piję wodę przegotowaną z cytryną, imbirem (cynamonem lub kurkumą) i miodem. Czasami robię rybę na parze i czasami skuszę się na lampkę wina własnej roboty , ale bardzo sporadycznie. Mam czasami jakiś mały kryzys, gdy szykuję posiłki dla rodziny, ale nie poddaję się. Czuję się bardzo dobrze, lekko, mam siłę, energię i dobry humor. Nie boli mnie głowa, żołądek. I to mnie motywuje. Założyłam sobie, że to nie będzie dieta tylko mój sposób na życie. W towarzystwie częstuję się czymś właśnie po to by nie wzbudzać zainteresowania, nie wdawać się w dyskusje z potencjalnym Pinokiem...
Chudnę powoli. Staram się przynajmniej godzinę dziennie maszerować, w miarę możliwości.
W przyszłym tygodniu robię badania kontrolne, dam znać.
Strona którą podałam to już prawie martwe forum, ale są tam filmiki, przepisy i opisy doświadczeń innych.

Asiunka
Posty: 50
Rejestracja: śr maja 16, 2012 8:48 am
Re: śpiący portal

Post autor: Asiunka » czw paź 11, 2012 5:32 pm

Przepraszam! strona o witarianiźmie to www.witarianie.pl :???:

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » pt paź 12, 2012 2:55 pm

Gratuluję wytrwałości. Szykuje się do takiego sposobu odżywiania, nawet nabyłem sokowirówkę żeby chlać soki warzywne. :rus:

Asiunka
Posty: 50
Rejestracja: śr maja 16, 2012 8:48 am
Re: śpiący portal

Post autor: Asiunka » sob paź 13, 2012 9:13 am

To życzę powodzenia. Ja jeszcze zauważyłam, że dobrze się czuję po jedzeniu monotematycznym, np. sałatki max 3 składnikowe. A soki robię w ten sposób, że każdy składnik wyciskam osobno. I potem mieszam to, na co mam ochotę, np. marchewka z jabłkiem i burakiem, albo tylko burak z jabkiem itp.

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » sob paź 13, 2012 10:14 am

Podobno sok z buraka musi trochę odstać, a do soku z marchewki trzeba dodać odrobinę oliwy żeby witaminy rozpuszczalne w tłuszczu się wchłonęły.

Awatar użytkownika
McDucha
Posty: 47
Rejestracja: pn wrz 17, 2012 9:18 pm
Re: śpiący portal

Post autor: McDucha » pn paź 15, 2012 7:28 pm

nienawidzę jeść/ wszelako/....witarianizm mnie zachwycił, ale poczytałam.....i to nie tak piknie wygląda , jak zapodają.
Odkąd pamietam miałam obrzydzenie dotykać surowe mięso...kroiłam z zamknieęymi oczami, jadłam na bezdechu. Czy można mieć w sobie NATURALNY witarianizm? wegetarianizm? Nie wspomnę o współczuciu dla zabijanych zwierząt.
od wielu lat instynktownie odrzucam tak naturalna rzecz dla śmiertelników, jak jedzenie mięsa. Połykam/ np w mcdonalds....ale wtedy musze zamknąć świadomość. Przygotowuje obiad/ mięsny/ dla męża...zamykam świadomośc....prawie płaczę. Co jest grane?

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » pn paź 15, 2012 7:31 pm

Wydaje się, że witarianizm opisywany przez Zelanda wyklucza mięsożerność. Ale może nieuważnie czytałem 8-) Zasadniczo, człowiek chyba jako zwierzę roślinożerne (o czym świadczą nasze zęby ukształtowane do rozgniatania pokarmu, a nie do rozrywania) jest predystynowany do witarianizmu, a przynajmniej do wege... Jeśli wierzyć Biblii, to dopiero po powszechnym potopie, w którym zginęło wiele upraw i gatunków roślin (bezpowrotnie) Bóg zezwolił ludziom jeść mięso braci mniejszych, jako okres przejściowy. Tak więc, MC. Ducha jesteś chyba na właściwej drodze :)

Awatar użytkownika
McDucha
Posty: 47
Rejestracja: pn wrz 17, 2012 9:18 pm
Re: śpiący portal

Post autor: McDucha » pn paź 15, 2012 8:29 pm

mi by pasowała światłożerność.....ewentualnie zjem ananasy, banana, makaron, jajko na miękko.

filip
Posty: 42
Rejestracja: śr maja 27, 2009 12:30 pm
Re: śpiący portal

Post autor: filip » pn paź 15, 2012 9:44 pm

jajko na początku, a potem to juz nie... Och, jakże sam chciałbym zacząć ów witarianizm. A tymczasem złącze pleców z nogami :shutup: rośnie :)

Awatar użytkownika
McDucha
Posty: 47
Rejestracja: pn wrz 17, 2012 9:18 pm
Re: śpiący portal

Post autor: McDucha » pn paź 15, 2012 9:56 pm

:crazy1:
Ostatnio zmieniony wt paź 16, 2012 6:21 am przez McDucha, łącznie zmieniany 1 raz.


ODPOWIEDZ